ای که هستی روشنی ِخانه ها
مهربان و نازنینِ دلربا
مالکِ هستی ترا پاک آفرید
تا عطوفت در میان میآورید
نقشِ تو در هرکجا روشن بود
از برای آنکه نامت زن بود
این فضا را پیچ و تاب آورده ای
موجهای انقلاب آورده ای
آنچه آورده سرت این روزگار
می کشی این رنج های بیشمار
می کشی بارِ ستم از هرجهت
از خود و بیگانه و از همرهت
رنگِ سرخِ صورت فرخنده ات
مینمایاند رُخِ تابنده ات
جای زن در دیدگاهی قهرمان
ارزشی بود در مسیرِ آن زمان
دید انسانی به ارزشهای زن
از خدا بگرفته بود در هر سخن
او که میدانست حقِ تکریم ما
درد جهل و ظلم و ترس و بیم ما
در نبود قهرمان حالا همه
سخت زندانیست روح ما همه
در هجوم صد جفا استادهایم
دست کابوس سیاه افتادهایم
از شعار “حق” تکریم بشر
خسته استیم از ریاکاری دهر
عاقبت این رنجها سر میرسد
مرهمی از رب داور میرسد
باورم این است در فرجام کار
میشویم ما هم به زودی کامگار
یاد سبز قهرمان خواهیم داشت
نام او را هر زمان خواهیم داشت
قهرمان, نامت همیشه زنده باد
خط راهات در جهان پاینده باد
#فرحت_رحمان
8 سپتامبر 2025
+ نوشته شده در شنبه بیست و نهم شهریور ۱۴۰۴ ساعت 10:54 توسط Farhat Rahman
|